Predikend naar en voor iedereen

De Broeders in Christus of Christadelphians zijn ware volgers van de Joodse Nazareense leermeester Jeshua ben Josef (de zoon van Jozef en Maria), beter gekend als Jezus Christus, de zoon van God.

Die mensenzoon uit Nazareth heeft in de korte tijd die hij rond ging in het openbaar om het Woord van God uit te leggen, de vele gezegden van God verduidelijkt en uitgelegd hoe de mens zich moet voorbereiden op de komende bestemde tijden en op het komende Koninkrijk van God.

Tijdens zijn predikingsjaren gaf Jezus meerdere voorbeelden waaraan zijn volgelingen zouden kunnen aan gaan spiegelen. Ook gaf hij hen die hem wilden volgen enkele opdrachten die ze zouden moeten naleven. Één van die opdrachten is uit te gaan in de wereld om het Goede Nieuws te verkondigen en getuigenis af te leggen van Gods Werken en Gods Plan.

Wereldwijd zijn er Christadelphians of Christen mensen met ons geloof te vinden, maar toch zijn het slechts een zeer beperkt aantal gelovigen in slechts Ene Ware God, Jehovah de Allerhoogste.
De meest mensen denken dat er enkel de Getuigen van Jehovah zijn die rond gaan om te getuigen over Jehovah. Sommigen van hen gaan zelfs zo ver om te zeggen dat Christadelphians geen aanzien van personen hebben als het gaat om de verkondiging van het evangelie. dit omdat ze niet terugschrikken om iedereen aan te spreken en met iedereen vredelievend te willen omgaan. Bij Christadelphians of Broeders in Christus is er namelijk geen uitsluitsel van enig persoon, wat die van geloof moge zijn of wat die ook maar gedaan kan hebben.

De Broeders in christus of Christadelphians verkondigen de evangelieboodschap aan iedereen met oren om te horen, of ze nu Jehovah’s getuigen, rooms-katholieken, moslims, atheïsten of ongelovigen zijn.
De geloofsgemeenschap van de Christadelphians is er om tot iedereen te prediken, en dit omvat “alles”, en is niet beperkt tot, het afvallige christendom. Christadelphian zendingswerk in Brits Guyana, India, en Afrika heeft geleid tot bekeerlingen van de islam en het hindoeïsme.

Als lichaam geloven de Broeders in Christus dat zij zo wel gospelgetrouw als plichtsgetrouw moeten blijven aan de leer van Jezus Christus en zijn opdracht niet in de wind mogen slaan. De Broeders in Christus die leven in de 21ste eeuw zijn er van overtuigd dat het doorgeven van de Blijde Boodschap nu nog dringender is dan vroeger. Zij zijn er van overtuigd dat de opdracht aan Timoteüs om

“het woord te prediken, wees er dringend mee bezig” (2 Tim. 4: 2)

net zo krachtig van toepassing is op de één-en-twintigste eeuw als in de eerste.

De Christadelphiaanse houding ten opzichte van de prediking komt tot uiting in de volgende fragmenten:

Het Woord van Leven verkondigen is daarom niet het vrijwillige tijdverdrijf van enkelen van ons: in een of andere vorm is het de verantwoordelijkheid van ons allemaal.
Zeker, de eerste geboden om te prediken werden aan de apostelen zelf gegeven (wat onvermijdelijk was), maar deze voorbeelden laten zien hoe veel ruimer hun reikwijdte was. Naast de apostelen of degenen die rechtstreeks door hen zijn aangesteld, vinden we alleenal in de Handelingen van de Apostelen dat het evangelie wordt gepredikt door Prisca en Aquila, door Apollos, door mannen van Cyprus en Cyrene, en door “vele anderen ook” (Handelingen 8: 4; 11:20; 15:35; 18: 2- -‐3, 24).

Er zouden evenveel predikers moeten zijn als leerlingen:

“De Geest en de bruid zeggen: kom, en laat hem die hoort zeggen: kom.” (Openbaring 22:17).

Dit geeft geen uitzondering. Onze plicht is niet een kwestie van vermoeden of voorkeur.
{A.D. Norris, Preaching the Word, Birmingham, 1944, p. 9 The Bible Missionary, oktober 1956, p. 29}

Alsook kan men in onze vroegere twintigste-eeuwse geschriften vinden:

We hebben een doel te vervullen. Wij zijn predikers. We moeten zeggen: kom. God heeft verordineerd dat het zo zal zijn. {The Bible Missionary, October 1956, p. 29}

Wij moeten ontegensprekelijk toegeven dat Broeders in Christus of Christadelphians niet talrijk zijn in vergelijking met andere kerken. Ze verwachten geen massale respons op de boodschap die ze verkondigen. Als ze dat deden, zou er (voor sommigen “vreemd genoeg”) een goede reden zijn om te vermoeden dat ze niet langer De Weg verkondigden. Want de lering van de vroegere Joodse groepering De Weg, volgde enkel de leer van Christus en Gods geboden. Opvallend bij het kijken naar de vel Christelijke kerken is dat er zeer verschillende leringen of leerstellingen zijn in de vele denominaties die het Christendom heeft. Ergerlijk daarbij is dat in dat Christendom de leerstellingen van de bewegingen of denominaties in de Christenheid “overal worden tegengesproken”. Onder meer om deze en andere redenen zei Jezus:

“Smal is de poort en smal de weg die naar het leven leidt, en weinigen zijn degenen die het vinden. “(Mt 7:14).

De Broeders in Christus werken helemaal anders dan bijvoorbeeld de Getuigen van Jehovah, maar hebben echter advertentieschema’s die in veel landen werken. Deze omvatten naast België: Nederland, Groot-Britannië, Duitsland, Frankrijk, Scandinavië en de Baltische Staten (Lithuanië, Latvia en Estonia), Slovakijë, Tsjechië, Rusland, Wit-Rusland, Tsjetsjenië, India, Ceylon, Oost-, Centraal- en Zuid-Afrika, Malaya, Ghana , Kameroen, de Filippijnen, Nigeria, Pakistan, Birma, Latijns- en Noord-Amerika, Canada, de Stille Zuidzee, Jamaica, Trinidad, Brits Guyana, Tobago, Australië, Tasmanië, Nieuw-Zeeland, Borneo, Sarawak, Zimbabwe, Barbados, China, en Japan.
In sommige van deze gebieden hebben Christadelphians ecclesia’s gesticht. In Groot-Brittanië en Australie kunnen de grootste en meeste ecclesiae gevonden worden, dit opgevolgd door de Verenigde Staten Dit wordt niet aangehaald om de Christadelphians hun inspanningen te verheerlijken, maar eerder om de ongeïnformeerde commentaren van Wachttoren- en andere publikaties te corrigeren.

De Getuigen van Jehovah en een groot deel van Trinitarische Christen Kerken calimen dat men lid van hun kerk moet zijn om gered te worden. De Broeders eisen zulk een enigheid van redding niet op.

Broeders in Christus of Christadelphians beweren niet dat alleen degenen met een handelsmerk “Christadelphian” het koninkrijk zullen vormen. Ze erkennen dat Jehovah (of Jahweh voor sommigen) over de hele aarde nog steeds vele mannen zou kunnen hebben,

“die de knie niet voor Baäl hebben gebogen”. (Rom.11: 4).

Christadelphians speculeren liever niet over hoeveel de “grote schare” van Openbaring 7: 9 vormen en houden zich, voor de meerderheid, niet bezig met voorspellingen of voorzeggingen met bepaalde data. Ook de naamgever en inspirator van onze beweging, Dr. John Thomas, heeft nooit beweerd een profeet te zijn of geëist zijn bedenkingen over bepaalde besproken voorspellingen als enige waarheid aan te nemen.

Belangrijk is wel dat de Broeders in Christus, in tegenstelling tot de meerderheid van Christen Kerken de Joodse gemeenschap voorop stellen. Want voor de Christadelphians is en blijven de Joden het Uitverkoren Volk van God. Op schriftuurlijk gezag zeggen de Broeders in Christus of Christadelphians dat “de getuige van Gods Waarheid” de “onsterfelijke Jood” is geweest.
De Elohim Hashem Jehovah heeft

“praktisch de hele wereld niet verlaten zonder een getuige van zijn waarheid.”

In elke natie onder de hemel is de Jood de onwillige getuige geweest, bv. vergelijk Is. 41:21, 22; 42: 9 met Deut. 28, Lev. 26 en passages als Ez. 11:16 en Jer. 31-33.

Met vreugde merken wij wel op dat er een verschuiving aan het komen is in het Joodse ras, waar zo wel gelovige Joden als niet gelovige Joden aanwezig zijn, maar onder de gelovige Joden ook een aangroei is van gelovigen in Christus. Zij worden door anderen dikwijls Messiaanse Joden genoemd. Maar bij de Messiaansen zijn erg genoeg ook Joden die over gestapt zijn naar groeperingen waar Christenen vonden dat zij de Sabbat en Joodse gewoonten moesten aannemen maar toch houden aan de valse leerstelling van de Drievuldigheid. Om die reden wensen de Joden die willen blijven geloven in de God van de Bijbel, God van Israël of de God van Abraham, Isaak, Jakob, Jeshua (Christus Jezus) en zijn leerlingen, zich liever niet Messiaansen noemen maar verkiezen zij de naam Jeshuaisten of Jesjoeanen als dragers van de naam Jeshua, de Christus of Messias.
Voor die gelovige Joden in Christus die liever niet Christen wensen genoemd te worden omdat zij willen erkend worden als aanbidders van enkel één God en niet van een Drie-Eenheid, is het daarom beter als Jeshuaist erkend te worden. In hun geloof sluiten zij aan bij het geloof van de Broeders of Christadelpians die als het ware door hun geloof in slechts één God, de God van Israël, ook het geloof van de Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) volgen.

Samen verbonden in de eenheid van Christus, beseffen de Jeshuaisten en Christadelphians dat wij een tijd naderen die in de Heilige Geschriften voorspeld werd. Daar er vermeld werd dat pas als over de gehele aarde het Woord van God zal gepredikt worden men die voorspelling van de eindtijd met zijn kenmerken zal zien tot vervulling komen. Om die reden is er dan ook een dringende noodzaak om het predikingswerk zeer ernstig te nemen. En daarom, ook al krijgen wij zo veel tegenwerking, zullen wij naarstig voort werken om dat Woord over geheel de wereld kenbaar te maken.

Voor die prediking houden de Broeders in Christus zich niet aan menselijke geschriften, maar blijven zij getrouw aan het Woord van God dat ons met de Bijbel is mee gegeven.

“16 Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, 17 zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust.” (2Ti 3:16-17)

“(Jehovah) Uw woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad.” (Ps 119:105)

Voor de verwezenlijking van hun prediking blijven de Broeders in Christus zich richten op dat Woord van God, dat voorrang verkrijgt op enig mensenwoord, en blijven zij mensen uitnodigen om naar hun vergaderingen en Bijbelstudies te komen, waar dat Woord van God volle aandacht krijgt en men in liefde voor elkaar bereid is om elkaar te helpen te groeien in het geloof en aan te sporen een leven te leiden naar Gods Wil.

“Petrus en de andere apostelen antwoordden: ‘Men moet God meer gehoorzamen dan de mensen.” (Hnd 5:29)

“Ze bleven trouw aan het onderricht van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood en wijdden zich aan het gebed.” (Hnd 2:42)

“Elke dag kwamen ze trouw en eensgezind samen in de tempel, braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde.” (Hnd 2:46)

“23 Laten we zonder te wankelen datgene blijven belijden waarop we hopen, want hij die de belofte heeft gedaan is trouw. 24 Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen, 25 en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn komst ziet naderen.” (Heb 10:23-25)