Voldoende redenen om tot God te bidden

Er zijn voldoende redenen om onze hemelse Vader aan te spreken. Bij onze wereldse vader is het ook zo dat wij hem geen dagen of maanden zouden aan spreken. Zoals wij bij onze wereldse ouders te rade gaan moeten wij nog meer bij onze hemelse Ouder te rade gade.

Bij sommige mensen kan de relatie tussen de wereldse ouders misschien niet zo goed verlopen, maar dat is dan zekers een zeer goede reden om zich tot de hemelse vader te richten.

Zoals wij ook niet constant met onze wereldse vader praten hoeven wij dat ook niet te doen met onze hemelse Vader? Trouwens zou je zulk een onophoudelijk praten niet kunnen volhouden. Echter zou het niet slecht zijn moesten wij ons gewoon maken om regelmatig die hemelse vader aan te spreken. Dat hoeft niet telkens met een bepaalde hoeveelheid aan woorden gepaard te gaan. Ook moeten die woorden niet afgewogen worden. De ene keer kan het een heel kort gesprek zijn, de andere keer wat langer.

Velen mogen in hun eigen leven net zo goed naar God op zoek zijn als de vele mensen die ze rondom zich hebben. Op zoek naar God gaande, moet men beseffen dat zelfs al heeft men Hem gevonden, er nog niet dadelijk de volle zekerheid zal zijn. Die zoektocht houdt ook niet bepaald op als je Jezus hebt leren kennen. Hiertoe kan het gebed een hulpmiddel zijn om God verder te zoeken en Hem beter te leren kennen.

Mensen rondom jou, kunnen misschien op je inpraten Die God los te laten en gewoon van het leven te genieten. Besef hier bij dat men als men God kent zelfs nog beter van het leven zal kunnen genieten dan wanneer men van Hem niet hoeft te weten.

Het is door het veelvuldig aanspreken van God, dat men de relatie met Hem kan verdiepen en meer over Hem en Zijn daden te weten zal komen. Dat aanspreken van God kan best met gebeden, die wij zelf maken, of die wij in de Bijbel vinden of bij geschreven materiaal van anderen.

Liefst gebruikt men eigen woorden, maar als men zich (in het begin) daarbij niet al te makkelijk vindt, kan men gerust gebeden van anderen lenen, of samen met elkaar in gebed gaan.

Ook al mag de relatie tussen de mens en God verstoord zijn geraakt door de val van de eerste mens, waarbij deze de positie van God in twijfel trok, is juist dat voorval en onze nietigheid een goede reden om dichter bij God te komen. Wij moeten helemaal niet bang zijn om God te benaderen, ook al hebben wij dingen verkeerd gedaan. Er mag wel gezonde vrees voor Hem zijn, maar wij moeten inzien dat Hij als liefhebbende ouder begrip voor ons heeft en ons verder vooruit wil helpen.

“Want Jehovah God schonk ons niet een geest van vreesachtigheid, maar van kracht, van liefde en zelfbeheersing.” (2Ti 1:7)

Wij horen afstand te nemen van deze wereld, waarin wij zowel dader als slachtoffer zijn. Niettegenstaande onze vele gebreken moeten wij niet vrezen om God tegemoet te gaan. Afstand nemend van de wereld, kunnen wij met ons gebed laten zien dat wij dichter willen komen bij God, Die wij als onze Vader erkennen. Met ons gebed bieden wij onszelf aan God, als dankbare mensen die dankzij Gods aanvaarding van het Zoenoffer Jezus, uit de dood tot leven zijn opgestaan. Zo offeren wij vandaag aan God onze ledematen als werktuigen in dienst van de gerechtigheid.

“12 Laat dus de zonde in uw sterfelijk lichaam niet heersen, zodat gij zijn lusten opvolgt; 13 en stelt uw ledematen niet in dienst van de zonde als werktuigen van ongerechtigheid. Maar stelt uzelf in de dienst van Jehovah God als herleefd uit de dood; en uw ledematen in de dienst van God als werktuigen van gerechtigheid. 14 Neen, de zonde moet niet over u heersen; want gij zijt niet meer onder de Wet, maar onder de genade.” (Ro 6:12-14)

Het is juist omdat wij zwakke mensen zijn, dat wij behoefte hebben om om hulp te vragen, waartoe God bereid is om deze te geven. Wij moeten er niet voor terugschrikken om die zwakke punten aan anderen te laten zien. Diegenen rondom ons mogen gerust weten dat wij slechts mensen van vlees en bloed zijn, met eigen tekortkomingen, maar wij moeten hen ook laten zien dat al komen wij in zo veel dingen tekort, wij een hemelse Vader hebben die ons in alle liefde wil ontvangen. Belangrijk is dat diegenen rondom ons zien dat wij gedragen worden door het zoenoffer van Jezus Christus en dat wij leven door de hoop die wij in hem stellen, die nu bij God aan Zijn rechterhand gezeten optreedt als bemiddelaar voor ons.

“3 Want wel wandelen we in het vlees, maar we kampen niet naar het vlees. 4 De wapens toch, waarmee we kampen, zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God, om er burchten mee neer te halen; diepzinnigheden werpen we er mee omver, 5 ook elke hoogte, die zich verheft tegen de kennis van God; alle denken nemen we er mee gevangen, om het te brengen onder gehoorzaamheid van Christus; 6 en we houden ze gereed, om iedere ongehoorzaamheid te straffen, zo gauw úw gehoorzaamheid maar volmaakt is.” (2Co 10:3-6)

“Want er is één God, en ook één Middelaar tussen God en de mensen, de Mens Jesus Christus,” (1Ti 2:5)

“tot Jezus de Middelaar van het nieuwe Verbond, tot het Bloed van de besprenkeling, dat iets beters afroept dan Abels bloed.” (Heb 12:24)

Als volgelingen van Christus moeten wij mededogend zijn voor anderen en empathie hebben en tonen, voor de vele eco- en oorlogsvluchtelingen zowel als de vele slachtoffers van allerlei soorten geweld in deze wereld. Te veel mensen zijn zich niet bewust hoe er bepaald geweld dicht bij hen om de hoek mag zijn. Er zijn de slachtoffers van pesters maar ook van seks- en andere delinkwenten. Dat zijn allemaal mensen die ons gebed kunnen gebruiken. Ons medevoelen moet er ons toe aan zetten om God te vragen dat hun pijn en lijden verzacht mag worden. Ons lijden en het lijden van anderen zijn zeer goede redenen om tot God te gaan en om Zijn bijstand te vragen. Hij is diegene die alle problemen kan oplossen en het menselijk lijden kan verzachten.