De Bergrede in Mattheus 5-7 geeft ons voorbeelden van zulke spreukachtige gezegden. Hieruit blijkt hoe de ene uitspraak slechts één kant van een zaak belicht terwijl een andere betrekking heeft op een ander aspect hiervan. Jezus zegt bijvoorbeeld:
“Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader, die in de hemelen is, verheerlijken” (Matth. 5:16).
Toch zegt hij vervolgens:
“Ziet toe, dat gij uw gerechtigheid niet doet voor de mensen, om door hen opgemerkt te worden” (Matth. 6:1)
Hij zegt weer:
“Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt” (Matth. 7:1).
Enkele verzen verder staat echter:
“Geeft het heilige niet aan de honden en werpt uw paarlen niet voor de zwijnen, opdat zij die niet vertrappen met hun poten en, zich omkerende, u verscheuren” (Matth. 7:6).
Een mens te zien als een geestelijke hond of zwijn vergt een bijzonder scherp oordeel!
Terecht is dan opgemerkt:
‘De wet Gods is niet een handboek met paragrafen voor iedere levenssituatie, geen gevallenleer, welke men slechts behoeft op te slaan om de wil Gods te kennen, maar zij vraagt geestelijke onderscheiding en oordeel… Jezus’ woorden kenmerken zich door een zekere paradoxie en eenzijdigheid, waardoor een bepaalde zijde van de waarheid fel belicht wordt, zonder dat daarbij van mogelijke uitzonderingen op de regel of een andere zijde van de waarheid melding wordt gemaakt.’
Jezus drukt een uiterst belangrijk principe uit als hij zegt:
“Indien uw rechterhand u tot zonde zou verleiden, houw haar af en werp haar van u” (Matth. 5:30).
Hij zegt ook:
“en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel” (Matth. 5:40);
“Geef hem, die van u vraagt, en wijs hem niet af, die van u lenen wil” – (Matth. 5:42).
Dit zijn geen absolute regels die zonder nadenken op alle situaties van toepassing zijn. Gelijk al Jezus’ geboden vloeien zij voort uit de twee radicale eisen: liefde voor God en voor mensen. Hun toepassing in het dagelijkse leven vraagt voortdurend geestelijk oordeel en onderscheiding. Evenals Socrates vierhonderd jaar eerder, wil Jezus zijn luisteraars goed aan het denken zetten, maar niet om hen met onophoudelijke vragen in de war te brengen maar om hen te helpen antwoord te vinden op de allergrootste levensvraag:
“Wat moet ik doen om behouden te worden?”
+
Voorgaande
Christus als Leraar 1 Verteller met gelijkenissen en meesterlijke verhalen
Christus als Leraar 2 Spreukachtige taal
++
Aanvullende lectuur
- De Taal van de Bijbel, producten van hun tijd – liefde en geloven
- Opgaan naar Jeruzalem 1. Inleiding: Jeruzalem, de stad van de Grote Koning #3 De komst van de Messias en het hemelse Jeruzalem
- Opgaan naar Jeruzalem: Jezus’ laatste reis #2
- Als de tijd ten einde loopt … 5 De weinigen die behouden worden
+++
1 reactie