Christadelfiaanse geloofspunten #22 Chiliasme of Millennialisme

Naar het Oudgriekse woord Χίλιοι (“chilioi”, duizend) heeft men diegenen die geloven in een duizendjarig rijk geplaatst in wat men noemt het Chiliasme of millennialisme.
Men kan wel stellen dat het christadelfianisme behoort tot het Millennialisme, ook wel millenarisme of chiliasme genoemd, het geloof, uitgedrukt in het boek Openbaring aan Johannes, het laatste boek van het Nieuwe Testament, dat Christus een 1000-jarige regering van de apart geplaatsten of heiligen op aarde (het millennium) zal vestigen vóór het Laatste Oordeel.

Meer in het algemeen gedefinieerd, is het Millennialisme een intercultureel concept dat gebaseerd is op de verwachting van een tijd van bovennatuurlijke vrede en overvloed op aarde. Het Millennialisme biedt een versie van de fundamentele eschatologische overtuiging dat aan het einde der tijden (het ‘einde‘ of ‘eindtijd‘) God of Christus de levenden en de herrezen doden zal oordelen.

De Christadelphians geloven dat God de autoriteit aan Zijn zoon Jezus heeft gegeven om een oordeel uit te spreken. De vroege christenen, die te lijden hadden onder soms zware vervolgingen door de Romeinse overheid, hadden een sterke eindtijdverwachting. In de brieven van de apostelen komt dit soms sterk naar voren, zoals de uitspraak van Paulus:

“De tijd is kort.”

Tijd is natuurlijk een relatief begrip. In Gods termen is 1 dag zelfs als duizend jaar, wat maakt dat er duizenden jaren voorbij kunnen gaan vooraleer iets tot uiting kwam. Zo kan het meerdere jaren geduurd hebben voor een bepaald dier tot bestaan kwam door veranderingen in een voorgaand dier. Zo spreekt de Bijbel een bepaalde ontwikkeling van wezens of evolutie helemaal niet tegen.

Uit duisternis en chaos kwam licht

De Christadelphians of Broeders in Christus geloven dat er oorspronkelijk alleen maar duisternis en chaos was en dat daaruit de Goddelijke Schepper de dingen maakte die wij nu kunnen waarnemen als licht, donker, aarde, land, wolken, mist, regen, water, rivieren en zeeën. Oorspronkelijk was die geschapen wereld prachtig en zonder enig probleem. Maar de uit aarde geschapen mens A’dham, of de eerste Adam, betwijfelde of God wel alles eerlijk voor hem voorzag. Zijn rebellie tegen God veroorzaakte dat God hem en zijn echtgenote uit de Tuin van Eden verbande. Dit betekende niet dat de Plannen van God opgeborgen werden en dat voor goed gedaan was met de Koninklijke Tuin van God. Wij geloven namelijk dat daar in die Tuin al dadelijk een voorziening werd gegeven aan de mens om bevrijd te worden van de gevolgen van die zondeval.

Die oplossing kwam er voor een eerste maal als voorbereiding voor wat nog moest komen. Spijtig genoeg zagen veel mensen niet wie die gezondene van God was en namen zij nog niet aan dat het koninkrijk al onder hen was. Ook nu nog zijn er heel wat mensen die nog niet beseffen wie die Joodse Nazareense leermeester Jeshua eigenlijk is. Sommigen hebben hem zelfs tot hun god gemaakt.
Maar wij geloven dat die welbeminde zoon van God werkelijk stierf en door zijn hemelse Vader op de derde dag uit de dood werd opgewekt om later ook nog verhoogd te worden tot de hemel waar hij kon komen te zitten naast God om daar als hogepriester voor God en als bemiddelaar voor ons op te treden.

“Maar hij, vervuld van den Heiligen Geest, blikte op naar de hemel, en zag de heerlijkheid Gods en Jesus staande aan de rechterhand Gods.” (Hnd 7:55 Canis)

“heeft Hij daarentegen, ééns en voor al, één enkel Offer gebracht voor de zonden, “en is Hij gezeten aan Gods rechterhand,”” (Heb 10:12 Canis)

“Want er is één God, en ook één Middelaar tussen God en de mensen, de Mens Jesus Christus,” (1Ti 2:5 Canis)

De apostelen zorgen voor een voortzetting van Jezus leer

De apostelen waren er van overtuigd dat hun leermeester terug zou komen en dat er voor hen nog een fantastische tijd in het vooruitzicht stond. Maar met de jaren kwamen er in het geloof rond de personen van de Joodse groepering De Weg, heel wat leerstellingen die helemaal niets meer met de leer van Jezus te maken hadden. Een leerling van de apostel Johannes, namelijk Bisschop Papias van Hiërapolis, sprak nog over die komende duizend jaar na de wederkomst van Christus.
De toepassing van een apocalyptisch tijdschema op de verandering van de wereld is in veel culturen en religies gebeurd, en blijft tot op de dag van vandaag, en is niet verbannen naar de sekten van de grote wereldreligies. Het idee van een tijdelijk Messiaans rijk is niet ontwikkeld binnen het christendom, maar komt al voor in de joodse apocalyptische literatuur, zoals in 4 Ezra en 1 Henoch. Dit idee is sterk beïnvloed door het verlangen dat Israël weer als zelfstandige staat zou bestaan. Zo is er in 1 Henoch sprake van een periode van 7 weken. Na die periode is er een tijdelijk Messiaans koninkrijk. Daarna is er sprake van een nieuwe hemel en nieuwe aarde.

Belangrijk is te weten dat de eerste volgelingen van Christus Jezus in hem geloofden als diegene die terug zou komen en hier op aarde een nieuwe wereld zou scheppen. Zo schreef zijn jongste volger, Johannes, een openbarend boek waarbij deze Jezus zag als de verwezenlijker of schepper van een nieuwe wereld met een nieuwe wereldorde. Zo zag hij ook het verband met wat Jehovah God had beloofd in de Tuin van Eden en hoe die man, die moest komen uit de vrouw, Jezus het vleesgeworden woord moest zijn.

Van het licht terug naar duisternis

Het werk van Papias raakte in de vergetelheid, vooral omdat hem werd verweten dat hij een millennialist was en geloofde dat bij de wederkomst van Jezus een Duizendjarig vrederijk zou aanbreken zoals door Johannes beschreven in het Bijbelboek Openbaring. In de latere eeuwen werd die idee van een terugkerende Messias die dan nog eens zijn rijk zou overgeven aan God terzijde geschoven, omdat dit helemaal niet paste in de nieuwe leer van de Apostolische Kerk, die met Constantijn De Grote een overeenkomst had gemaakt om Jeshua met Zeus gelijk te stellen en daarom zijn naam tot Issou (Jezus) of Heil Zeus te veranderen waarbij Jezus dan zelf God zou zijn en toebehoorder van alles. Wel zijn citaten uit het werk van Papias overgeleverd bij latere kerkvaders, met name Ireneüs en Eusebius, welke laatste overigens negatief over Papias spreekt omdat Eusebius niet in een letterlijk Duizendjarig rijk geloofde.

Augustinus van Hippo (Augustinus Hipponensis), ook wel Sint-Augustinus genoemd, (354 – 430) die als theoloog, filosoof en kerkvader geïnteresseerd was in filosofie en daar vele elementen uit nam om de christelijk geloof mee te bezoedelen. Maar die leer uit de filosofie moesten mensen als dogma’s, of onbegrijpelijke punten, aanvaarden als de waarheid.

Augustinus die een voorkeur had voor een allegorische interpretatie van Openbaring, zijn theologie van het amillennialisme zou toonaangevend blijven tijdens de middeleeuwen. Veel van de reformatoren vielen terug op zijn ideeën, maar anderen spraken die ideeën tegen. Johannes Calvijn ( geboren als Jehan Cauvin) vond die idee van premillennialisme zelfs “fictie” en “te kinderachtig en niet nodig of waard om te weerleggen”. Heinrich Bullinger deed het af als een “Joodse droom”. De Lutherse kerk veroordeelde dit officieel in de Confessie van Augsburg. Maar zij die de bijbel diepgaander bestudeerden en geloofden in slechts één God en niet in een Drievuldigheid, zagen in wat er in de Openbaring voorgeschoteld werd. Hugenoten, anabaptisten, niet-trinitarische baptisten, mennonieten en hussieten hingen wel het idee van premillennialisme aan. Zo ook de Broeders of Brethren en Broeders in Christus.

Voor anders denkenden dan datgene dat de Rooms Katholieke Kerk opdroeg, bleef er enkel de brandstapel over indien zij na grove marteling niet toegaven voor de Drie-eenheidsleer en theorieën van de Rooms Katholieke Kerk. – Hier de Engels theoloog, priester en Bijbelvertaler William Tyndale die door de Inquisitie in Antwerpen gevangen werd genomen en in Vilvoorde de marteldood door wurging en verbranding onderging in 1536.

De idee dat er maar één God zou kunnen bestaan die slechts één is en die het koningschap aan de Jood Jezus zou geven, die het op zijn beurt later terug aan Die God zou geven was een steen des aanstoots en maakte de Katholieke Kerk zo furieus dat zij er niet voor terugschrok zulke denkers te martelen en op de brandstapel te brengen. De inquisitie trad als een rechtbank van de Katholieke Kerk onverbiddelijk op tegen allen die niet mee met hun leer gingen. Het was al begonnen met Augustinus van Hippo die elke vorm van anders denken dan zijn leerstellingen als ketterij — of heresie van het Griekse hairesis voor keuze — beschouwde. als afwijking van het ‘ware geloof’. Vanaf zijn tijd begon men dan dogma’s vast te stellen om het ‘ware geloof’ te definiëren. Met behulp van de rede wenste men in de vorm van een geloofsbelijdenis of credo (Latijn voor “Ik geloof”), weer te geven wat elke burger moest aannemen en geloven, zoniet werd hij of zij ter dood gebracht. De kerkvaders zorgden er voor dat mensen er zouden toe komen om hun dogmatiek op te volgen. Volgens hen konden afwijkende geloofsovertuigingen niet meer getolereerd worden en aanhangers hiervan werden vanaf de 12e eeuw vervolgd, wat Moore de Persecuting Society heeft genoemd. Onder die druk bekeerden velen tot het Katholieke Geloof, al waren ze het niet eens met die geloofsregels.

Traditie in de Rooms-Katholieke Kerk niet als openbaringsbron erkent

Onder druk van het gevaar om ontdekt te worden door de “godsdienstfanaten” of “godsdienstterroristen” bleven heel wat mensen in het geheim de Enige Ware God aanbidden en de Bijbel verder bestuderen. Velen die moe waren van het autoriteire gezag van de religieuzen, vluchtten naar de nieuwe wereld, Amerika, om zo hun eigen geloof vrij te laten ontwikkelen. Het was daar ook dat meerderen diep getroffen werden door de woorden van de apostel Johannes en hier meer aandacht aan gingen besteden.

Heel wat Bijbelstudenten in die nieuwe wereld onderzochten de mogelijkheid van een voortijd van de komst van Christus waarbij wij als mensen ons bewust konden voorbereiden op Jezus zijn komst, door de tekenen van die komst te herkennen. Volgelingen van Dr. John Thomas (Thomasites of Thomasieten en Christadelphians) en Charles Tazes Russell (Russellites of Russellieten) in het bijzonder gingen op zoek wat de komende tijd nog kon bieden. Voor hen was het duidelijk dat er lang genoeg valse profeten mist en zand voor de ogen van de mensen hadden gestrooid en dat er nu een tijd van Bijbelse waarheid moest aantreden. Zij waren er namelijk van overtuigd dat wij als schepsels van God Hem beter zouden kunnen leren kennen door Zijn Woord intens te bestuderen, waardoor wij ook meer inzicht zouden krijgen wat God met ons van plan is.

Met het boek van Johannes zijn openbaring komt aan het licht dat Jezus weldegelijk terug zou komen en dat er dan een tijdperk zou ingeluid worden waar de wereld zal onderworpen worden aan verandering onder de regering van Jezus Christus als koning.

Christadelphians of Broeders in Christus geloven dat bij Jezus’ terugkeer een koninkrijk opgericht zal worden met Jeruzalem als hoofdstad. Het door Jezus aldus gevormde rijk zal na het vellen van een oordeel, gedurende een duizend jaar voortduren. In die periode zouden zij die dan waren onthoofd of op de brandstapel waren omgekomen, om hun geloof in de ware Jezus Christus (Jeshua ben Josef, de eniggeboren zoon van God en niet god de zoon), terug tot leven gebracht worden. Die getrouwen aan Jezus, zegt het Boek Openbaring, zullen dan met hem mogen heersen voor duizend jaar. Dat zal dan gebeuren bij een eerste opstanding, waarna dood geen macht meer over hen zou hebben. Maar diegenen die in die duizend jaar nog geboren worden zullen toch nog beproefd worden op het einde van die duizend jaar. Dan zal namelijk de satan, of tegenstander van God, uit zijn kerker of schuiloord, worden losgelaten. Overal zal men dan weer misleiders kunnen waarnemen die zullen oproepen om tegen God te strijden. Wij geloven zelfs dat zij bekwaam zullen zijn om op te rukken over de volle breedte van de aarde, en dat zij zelfs de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad zullen kunnen omsingelen. Maar dan zal er vuur uit de hemel neervallen en hen verteren.

“4 Nu zag ik tronen; en hun, die er op zaten, werd het oordeel toegewezen. Ook zag ik de zielen van hen, die om de getuigenis van Jesus en om het woord van God waren onthoofd, die het Beest noch zijn beeld hadden aanbeden, en het teken niet hadden aanvaard op hun voorhoofd en hand. En ze leefden en heersten met Christus, duizend jaar lang. 5 De andere doden leefden niet, voordat de duizend jaar voleind zouden zijn. Dit is de eerste opstanding. 6 Zalig en heilig zijn zij, die deel hebben aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht; maar ze zullen priesters zijn van God en van Christus, en heersen met Hem, duizend jaar lang. 7 Wanneer de duizend jaar voleind zullen zijn, dan zal de Satan worden losgelaten uit zijn kerker. 8 Dan zal hij uittrekken, om de volkeren te verleiden aan de vier hoeken der aarde, — “Gog en Magog,” — en om ze te verzamelen tot de strijd; hun getal zal zijn als het zand aan de zee. 9 En ze rukten op over de vlakte der aarde, en omsingelden de legerplaats der heiligen en de geliefde Stad. Maar vuur viel neer uit de hemel, en verslond ze.” (Opb 20:4-9 Canis)

Voor hen die denken dat Jezus God is kon Jezus natuurlijk niet zijn koningschap en koninkrijk aan God overdragen. Maar in het christadelfianisme geloven wij wel dat dit zal gebeuren na dat Jezus alle heerschappij en macht en kracht zal hebben onttroond. Wij geloven dat Jezus het koningschap moet uitoefenen, tot hij zijn voet heeft gezet op al zijn vijanden. Hierbij nemen wij ook aan dat de belofte van in de Tuin van Eden voltrokken zal worden en de laatste vijand die zal uitgeschakeld worden, de dood zal zijn. Dan wanneer alles aan Jezus onderworpen is, dan zal ook deze mensenzoon en zoon van God zich zelf onderwerpen aan Diegene Die alles aan hem onderwierp. Zo zal God alles in alles zijn.

“24 Daarna komt het einde, als Hij het koningschap aan God en den Vader overdraagt, na alle heerschappij en alle macht en kracht te hebben vernietigd. 25 Want Hij moet Koning zijn, totdat “Hij alle vijanden onder zijn voeten heeft gelegd”. 26 En de dood is de laatste vijand, die vernietigd wordt; 27 want àlles heeft Hij onder zijn voeten gelegd. Wanneer Hij nu zegt, dat àlles onderworpen is, dan is heel duidelijk Hijzelf uitgezonderd, die alles aan Hem onderwierp. 28 Zodra dus alles aan Hem onderworpen is, zal ook de Zoon Zichzelf onderwerpen aan Dengene, die alles aan Hem onderwierp, opdat God zij: Alles in allen.” (1Co 15:24-28 Canis)

Aan het einde van de duizend jaar een algemene opstanding en allerlaatste oordeel

Wij geloven dat nadat de missie van het Koninkrijk zal vervuld zijn, er geen vijanden meer zullen zijn die zouden moeten onderworpen worden. Dan zal de periode verder gezet worden waarbij de weg van het leven open zal gesteld worden voor al de naties. Allen met het ware geloof zullen dan verheugd kunnen zijn omdat alle tranen uit hun ogen zullen gewist zijn, en de dood voor hen niet meer zal bestaan; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn, want al het oude zal voorbij zijn.

“Elke traan wist Hij weg uit hun ogen; En nooit zal de dood er meer zijn, Geen rouw, geen geween en geen smart; Want het vroegere is voorbij!” (Opb 21:4 Canis)

Het is daar tijdens dat rijk dat die apart geplaatste of heilige boeken zullen worden geopend. Dan zal men beseffen wie er in dat Boek van het leven staat. Wij zijn er van overtuigd dat dan het ogenblik aangekomen is dat niemand meer zal kunnen ontsnappen. Doden die opgewekt zullen zijn zullen met de levenden voor Jezus rechterstoel moeten verschijnen om geoordeeld te worden naar hun daden, zoals die in de boeken beschreven stonden.

“Toen zag ik de doden, groten en kleinen, staan voor de Troon. De boeken werden opengeslagen. Nog een ander boek werd geopend: het boek des Levens. En de doden werden naar hun werken geoordeeld, zoals die in de boeken beschreven staan.” (Opb 20:12 Canis)

Omdat de doden weer levend waren gemaakt zullen zij die door Jezus berecht worden tot vernietiging een tweede dood ondergaan. Zo zal ieder van wie de naam niet in het boek van het leven stond terug in het graf gestuurd worden.

“14 Dood en Onderwereld werden in de vuurpoel geworpen; de vuurpoel is de tweede dood. 15 En wie niet geschreven stond in het Boek des Levens, ook hij werd in de vuurpoel geworpen.” (Opb 20:14-15 Canis)

Daarom durven Christadelphians met hoop uitkijken naar de terugkomst van Christus en het feest dat zal mogen gevierd worden omdat de sluier die voorlopig nog alle naties bedekt zal weggetrokken zijn.

“6 Dan zal Jahweh der heirscharen Op deze berg voor alle volken Een maaltijd bereiden van vette gerechten en dranken: Mergrijke spijzen, parelende wijnen! 7 Op deze berg scheurt Hij de sluier, die alle volken bedekt, Het floers, dat alle naties omhult, 8 En doet de dood voor eeuwig te niet. Jahweh der heirscharen wist de tranen van alle gezichten, Neemt over de hele aarde de schande weg van zijn volk! Waarachtig, Jahweh heeft het gezegd!” (Jes 25:6-8 Canis)

Wij geloven dat er aan het einde van de duizend jaar een algemene opstanding en oordeel zal zijn, resulterend in de definitieve uitsterving van de goddelozen, en de immortalisatie van degenen die hun titel (onder de genade van God) tot het eeuwige leven in de duizend jaar zullen hebben gevestigd.

11 En ik zag een grote witte troon en degene die erop zat.+ De aarde en de hemel vluchtten van hem weg,+ en er werd geen plaats voor ze gevonden. 12 Ik zag de doden, van groot tot klein, voor de troon staan, en er werden boekrollen geopend. Maar er werd nog een andere boekrol geopend: de boekrol van het leven.+ Op grond van de dingen die in de boekrollen geschreven stonden, werden de doden geoordeeld naar hun daden.+13 De zee stond haar doden af en de dood en het Graf* stonden hun doden af, en ze werden afzonderlijk geoordeeld naar hun daden.+14 De dood en het Graf* werden in het meer van vuur gegooid.+ Dit meer van vuur+ betekent de tweede dood.+15 Bovendien werd iedereen die niet in het boek van het leven geschreven bleek te zijn,+ in het meer van vuur gegooid.+ (Openbaring 20:11-15)

24 Vervolgens het einde, wanneer hij het Koninkrijk aan zijn God en Vader overdraagt, wanneer hij alle regeringsautoriteit en alle gezag en kracht heeft uitgeschakeld.+ (1 Korinthiërs 15:24)

Tot slot, geloven wij dat de regering dan door Jezus zal worden overgeleverd aan de Vader, die zichzelf zal manifesteren als de “Alles-in-Allen”; waarbij zonde en dood uit de weg zijn genomen, en het ras volledig hersteld zal zijn in de vriendschap van de Godheid.

28 Als alles aan hem onderworpen is, dan zal ook de Zoon zelf zich onderwerpen aan degene die alle dingen aan hem onderwierp,+ zodat God alles zal zijn voor iedereen.+ (1 Korinthiërs 15:28)

Voorgaande

Hoe uniek is het christadelfianisme?

Christadelfiaanse geloofspunten #1 Enige eeuwige alwetende Allerhoogste Godheid

Christadelfiaanse geloofspunten #2 Jezus de zoon van God

Christadelfiaanse geloofspunten #3 Zonde en zondigheid

Christadelfiaanse geloofspunten #4 Oplossing voor gevolgen van zondigheid

Christadelfiaanse geloofspunten #5 Beloften over Herstelplan

Christadelfiaanse geloofspunten #6 Redding uit vrouw van het nageslacht van koning David

Christadelfiaanse geloofspunten #7 Jezus de Emmanuel of God met ons

Christadelfiaanse geloofspunten #8 Boodschap van Jezus wiens vergoten bloed vergeving van onze overtredingen brengt

Christadelfiaanse geloofspunten #9 Jezus verheven tot de hemel als priesterlijke middelaar tussen God en mens

Christadelfiaanse geloofspunten #10 Uitzending om redding te verkondigen