Christadelfiaanse geloofspunten #7 Jezus de Emmanuel of God met ons

Het christadelfianisme is geschoeid op de leer die de Bijbel aan brengt. Het Woord van God, gepresenteerd in dat Boek der boeken, is de leidraad voor de Broeders in Christus hun geloof.

Mens zijnde, verwachten wij ook redding uit een mens die al van het begin der tijden beloofd was. Lang vooraf werd de verlosser aangehaald door Jehovah God. Door al de voorspellingen konden mensen in de gelegenheid gesteld worden om te ontdekken wanneer en waar de verlosser zou geboren worden en wie het wel kon zijn.

De Broeders in Christus geloven dat Jezus op een zeer speciale wijze verwekt is geworden, namelijk door Gods Kracht. Door dat die man voor redding door God verwekt was, en bewoond en gebruikt werd door de inwoning van de Heilige Geest, verzocht Jehovah God hem ook “Emmanuel” te noemen, wat betekent “God is bij ons” of “God (is) met ons”.

14 Daarom zal Jehovah zelf jullie een teken geven: Luister! De jonge vrouw* zal zwanger worden en een zoon krijgen,+ en ze zal hem Imma̱nuël* noemen.+ (Jesaja 7:14)

23 ‘Luister! De maagd zal zwanger worden en een zoon krijgen, en ze zullen hem Imma̱nuël noemen.’+ Die naam betekent: ‘God is met ons.’+ (Mattheüs 1:23)

Dat iemand Immanuël of Emmanuel noemt, betekent niet dat hij God is, of als een vrouwelijk persoon Imanuelle of Emanuelle noemt dat zij God zou zijn. In de oudheid werd, zoals nu bij vele volkeren nog steeds gebruikelijk is, een naam aan een kind gegeven met een achterliggende betekenis. In dit geval werd dat kind, dat in Bethlehem geboren werd, aanschouwd als een zending of gift afkomstig van God, met de gedachte dat het tot ontstaan kwam doordat God mee met hen was.

Zo ook werd die jongeling uit het geslacht van koning David, Jahushua of Jehosua genoemd, waarbij de roepnaam Joshua of Jeshua meer gebruikt werd. Jahushua betekent dan weer “Jehovah redt”, „Jehovah is redding” of “Redding komt van Jah”. Omdat meerderen uitkeken naar redding van God en hun kind een zegen van God vonden, was dit een zeer veel gebruikte naam. Alleen al tijdens het publieke leven van Jezus waren er rond Jeruzalem drie besproken ‘Jezussen’, waarvan één de Nazareen Jezus voor ons het belangrijkste is en waarvan de tweede Jezus een struikrover à la Robin Hood was die in de grotten in de buurt schuil hing.

Mits er veel mannen in die tijd Jahushua of Jehosua heetten en als roepnaam Jeshua hadden, werd er vaak een nadere aanduiding aan toegevoegd en zei men: „Jeshua (Jezus) de Nazarener” (Mr 10:47; Han 2:22). De bijnaam “Christus” komt van het Griekse Chriʹstos, het equivalent van het Hebreeuwse Ma·sjiʹach of Moshiach (Messias), en betekent „Gezalfde”. Maar men moet weten dat er al anderen vóór Jezus’ tijd de titel van gezalfde droegen. Zo werd die titel terecht op bijvoorbeeld Mozes, Aäron en David toegepast (Heb 11:24-26; Le 4:3; 8:12; 2Sa 22:51), omdat deze wegens hun positie of ambt gezalfd werden. Zij vormden echter slechts een voorafbeelding van de uitnemender positie, het hogere ambt en de verhevener dienst van Jeshua ben Josef (Jeshua de zoon van Jozef) Jezus Christus. Jezus is dus bij uitstek en als enige „de Christus, de Zoon van de levende God”

16 Simon Petrus antwoordde: ‘Jij bent de Christus,+ de Zoon van de levende God.’+(Mattheus 16:16)

Met die Nazarener die in de stad van David geboren is krijgen wij de Onzichtbare God als het ware gemanifesteerd in het vlees te zien. Maar Jezus was tijdens zijn natuurlijke leven hier op aarde van dezelfde natuur als elke andere sterfelijke mens, gemaakt uit een vrouw van het huis en geslacht van David, en daarom een lijder, in de dagen van zijn vlees, van alle gevolgen die door Adams overtreding kwamen, inclusief de dood die over alle mensen ging, die hij deelde door deel te nemen aan hun fysieke aard.

14 Het Woord is vlees geworden+ en heeft bij ons gewoond. We hebben zijn glorie gezien, een glorie die hoort bij een eniggeboren zoon+ van een vader. Hij was vol gunst van God en vol waarheid.+ (Johannes 1:14)

16 Ja, het heilige geheim van deze toewijding aan God is inderdaad groot: ‘Hij is geopenbaard in het vlees,+ rechtvaardig verklaard in geest,+ verschenen aan engelen,+ gepredikt onder de volken,+ geloofd in de wereld,+ opgenomen in majesteit.’ (1 Timotheüs 3:16 )

7 Nee, hij heeft alles opgegeven, heeft de gedaante van een slaaf aangenomen+ en is mens* geworden.+ (Filippenzen 2:7)

14 Omdat de ‘kinderen’ van vlees en bloed zijn, werd ook hij vlees en bloed+ om door zijn dood degene uit te schakelen die het vermogen heeft om de dood te veroorzaken,+ namelijk de Duivel,+ (Hebreeën 2:14)

God is lange tijd geduldig geweest en heeft de mens vele kansen gegeven om terug naar Hem toe te komen. Maar de tijd kon niet blijven duren. Toen het moment was gekomen dat God weer moest ingrijpen heeft Hij de in de Tuin gemaakt belofte tot vervulling laten komen. Zo werd Zijn Woord in de Koninklijke Tuin uitgesproken werkelijkheid met het in het vlees komen van dat kind van de maagd Maria.

4 Maar toen de termijn volledig verstreken was, stuurde God zijn Zoon, die uit een vrouw werd geboren+ en onder de wet stond,+ (Galaten 4:4)

Om de foute actie van Adam en Eva weg te nemen moest deze boreling uit die vrouw in alles gelijk worden aan zijn medemensen, opdat hij in hun betrekkingen tot God een barmhartig en getrouw hogepriester zou zijn tot uitboeting van de zonde van het volk.

17 Daarom moest hij in elk opzicht aan zijn ‘broeders’ gelijk worden.+ Zo kon hij een barmhartige en trouwe hogepriester worden in de dienst voor God om een zoenoffer te brengen*+ voor de zonden van het volk.+ (Hebreeën 2:17)