Manifestering van Jehovah God

God heeft zijn karakter en doel ook door mensen gemanifesteerd.

Van in het begin van de tijden heeft God toegekeken op de mensheid. Zoals Hij bij de schepping neerzag op die schepping en het “goed vond” wenste Hij het ook voor de mens goed te vinden.

Nochtans viel het God op dat niet alles zo netjes verliep en daarom moest Hij regelmatig bijsturen. Hiertoe zond Hij mensen naar de aarde die anderen leiding en hulp konden leveren.

Zo zijn er Mozes en anderen geweest die voor God moesten spreken, zodat de mensen konden weten wat God van hen verlangde. Zo moest Mozes dienen als een “god” (elohim = machtigen) voor Aäron in Naam van de Allerhoogste Elohim.

“Hij zal in jouw plaats het volk toespreken: hij zal jouw mond zijn, jij zult zijn god zijn.” (Ex 4:16)

Mozes zou ook “god voor Farao” zijn (elohim = machtigen, nogmaals voor de betiteling van een voornaam of hooggeplaatste persoon)

“Maar Jehovah zei: ‘Ik zal ervoor zorgen dat jij als een god voor de farao staat, en je broer Aäron zal je profeet zijn.” (Ex 7:1)

De manifestatie van God wordt onderwezen in de goddelijke naam Jehovah, de Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה of “De Ik Ben die Ben” of “Het Wezen Zelf”, “Hij die zal zijn.”

Geaccrediteerde vertegenwoordigers van God zoals de engel die voor Israël ging, Mozes, de rechters van Israël, de profeten en vooral Christus maken deel uit van de goddelijke naam.

“Ooit heb ik gezegd: “U bent goden, zonen van de Allerhoogste, allemaal.”” (Ps 82:6)

“Jezus zei: ‘Staat er in uw wet niet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘U bent goden’ ”?” (Joh 10:34)

Die “goden” zijn ‘machtigen’ (elohim) omdat ze sterk zijn gemaakt door de Allerhoogste godheid. Zo groot was de manifestatie van de godheid in Jezus van Nazareth, dat Christus kon zeggen:

“hij die mij heeft gezien, heeft de vader gezien.” (Joh.14: 9).

“Ongetwijfeld is dit het grote mysterie van ons geloof: Hij is geopenbaard in een sterfelijk lichaam, in het gelijk gesteld door de Geest, is verschenen aan de engelen, verkondigd onder de volken, vond geloof in de wereld, is opgenomen in majesteit.” (1Ti 3:16)

Voor velen is het Bijbelse gebeuren moeilijk te vatten, maar dat komt hoofdzakelijk doordat zij er geen tijd voor willen nemen om het eens rustig door te nemen, zonder zich telkens te laten afleiden door valse menselijke leerstellingen die de ronde doen.

Het is het doel van Jehovah om zijn karakter te manifesteren in zijn herrezen, getrouwe zoons en dochters in het komende tijdperk. Er zal namelijk een tijd komen dat het lang genoeg geduurd zal hebben voor God en dat de mensen eindelijk het eindpunt van hun lijden zullen kunnen zien. Het zal eerst nog wel een vreselijke tijd zijn met voor sommigen zware beproevingen. Maar zij die die bewuste tijd van beproeving, Armageddon, door zullen komen, zullen met blijdschap beloond worden met Jezus’ terugkomst en uitspraak van recht, waarna deze zich ook aan God zal onderwerpen.

“En op het moment dat alles aan hem onderworpen is, zal de Zoon zichzelf onderwerpen aan hem die alles aan hem onderworpen heeft, opdat God over alles en allen zal regeren.” (1Co 15:28)

De leerlingen van Jezus waren zich ook bewust hoe Jezus in Gods Plan paste en hoe nu buiten de Joden ook anderen onder Christus redding konden verkrijgen. De godheid zal nu ook uit de heidenen een volk voor zijn naam kiezen ter voorbereiding op het komende tijdperk.

“Simeon heeft uiteengezet hoe God zelf het plan heeft opgevat om uit de heidenen een volk te vormen dat zijn naam vereert.” (Hnd 15:14)

Uit deze korte samenvatting van het goddelijke doel, uitgedrukt in de gedenknaam, Jehovah, moet duidelijk zijn dat de God-manifestatie, niet de menselijke redding als doel op zich, het goddelijke doel is, en dat die soevereiniteit ook duidelijk zal worden.

Van bij de aanvang had God het doel om een universum te hebben dat uitgebreid bevolkt zou zijn door mensen die zorg zouden dragen over dat geheel, waar planten en dieren onderdeel van zouden zijn van datgene waar de mens van zou kunnen genieten.

“20 God zei: ‘Het water moet wemelen van levende wezens, en boven de aarde, langs het hemelgewelf, moeten vogels vliegen.’ 21 En hij schiep de grote zeemonsters en alle soorten levende wezens waarvan het water wemelt en krioelt, en ook alles wat vleugels heeft. En God zag dat het goed was. 22 God zegende ze met de woorden: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk en vul het water van de zee. En ook de vogels moeten talrijk worden, overal op aarde.’” (Ge 1:20-22)

“24 God zei: ‘De aarde moet allerlei levende wezens voortbrengen: vee, kruipende dieren en wilde dieren.’ En zo gebeurde het. 25 God maakte alle soorten in het wild levende dieren, al het vee en alles wat op de aardbodem rondkruipt. En God zag dat het goed was.
26 God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’ 27 God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. 28 Hij zegende hen en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag: heers over de vissen van de zee, over de vogels van de hemel en over alle dieren die op de aarde rondkruipen.’
29 Ook zei God: ‘Hierbij geef ik jullie alle zaaddragende planten en alle vruchtbomen op de aarde; dat zal jullie voedsel zijn. 30 Aan de dieren die in het wild leven, aan de vogels van de hemel en aan de levende wezens die op de aarde rondkruipen, geef ik de groene planten tot voedsel.’ En zo gebeurde het.
31 God keek naar alles wat hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was. Het werd avond en het werd morgen. De zesde dag.” (Ge 1:24-31)

“God, de HEER, bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken.” (Ge 2:15)

“God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past.” (Ge 2:18)

“Ik zal je zoveel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en dit hele gebied aan hen geven, en alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jouw nakomelingen.” (Ge 26:4)

Het is nu nog niet zo ver gekomen dat het paradijselijk leven hersteld is. Een deel van de belofte na de val van de mens is al werkelijkheid geworden, namelijk dat de verlosser van de mens al een eerste keer gekomen is. Deze is aan aan martelpaal gestorven om de vloek van de dood op te heffen en door die losprijs de mensen vrij te kopen van hun zondige daden en redding te verschaffen.

Voor het ogenblik blijft het nog steeds aan ieder individu om de openbaringen van God zelf op te merken. Als hulpmiddel hiertoe heeft Jehovah God andere goden in de wereld laten bestaan en Hem laten verkondigen. De Bijbel, het Boek der boeken, geeft verscheidene voorbeelden van zulke mensen en van zulke wonderbaarlijke gebeurtenissen waarbij de Kracht van God opgemerkt kan worden.

Voorgaand

In Naam van God

God heeft nooit Zijn Naam veranderd en zal deze ook niet veranderen